O nas

Pierwsza szkoła litewska w Widugierach powstała w czasie okupacji niemieckiej w 1916 roku w domu Wincentego Niewulisa. Uczęszczały do niej dzieci nie tylko z Widugier, ale i z sąsiednich miejscowości. W 1920 roku szkołę przekształcono na polską. W 1927 roku niektórzy rodzice nie pozwolili dzieciom uczęszczać do polskiej szkoły, za co zostali ukarani karą pieniężną. W 1928 r. szkołę przeniesiono do pani Magdaleny Grablewskiej, później do państwa Makowskich.

                Na początku II wojny światowej szkoły polskie nie rozpoczęły roku szkolnego, natomiast na prośbę rodziców litewscy nauczyciele, studenci zaczęli uczyć dzieci po litewsku. Podręczniki sprowadzono z Litwy. Uczył Vincas  Kadziauskas.

           Po II wojnie światowej w 1945r. w domu Kadziausko znowu otwarto szkołę polską. Uczyły się w tym czasie dwie pierwsze klasy – razem 34 (trzydziestu czterech) uczniów. Przewodniczył jej Władysław Miech.  Pewnej nocy niespodziewanie zniknął ze wsi nauczyciel i więcej się nie pojawił. Szkoła znów przestała działać. Na początku 1946 roku pracą nad organizowaniem szkoły zajęła się pani Wałukanis. Najpierw powstały cztery klasy. Co roku przybywało uczniów i klas. W 1950 r. (tysiąc dziewięćset pięćdziesiątym) szkoła była już siedmioklasowa. Nauczanie odbywało się w języku polskim. Później zatrudniało się coraz więcej nauczycieli Litwinów. Najpierw uczono po polsku wszystkich przedmiotów. Dopiero w 1951r. rodzice zażądali, aby wprowadzono do szkoły język litewski, którego jako pierwsza nauczała pani Bronė Vainaitė-Kliūčinykienė. Później w języku litewskim nauczano inne przedmioty. Utworzono cztery klasy z litewskim językiem nauczania. Od 1952r. ich opiekunem była nauczycielka Julija Stoskeliūnaitė -Ustach. Od 1954r. było już siedem klas litewskich.